Τι μπορεί άραγε να συμβαίνει όταν ο πόνος στα δόντια δεν οφείλεται σε δόντι;
Υπάρχουν ασθένειες οι οποίες μπορούν να μιμηθούν πονόδοντο; Βεβαίως ΝΑΙ, μεταξύ των οποίων και τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Με τον όρο αυτοάνοσα εννοούμε γενικά τα νοσήματα στα οποία το ανοσολογικό σύστημα στρέφεται εναντίον του ίδιου του οργανισμού, στοχεύοντας τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανά του. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ρόλος του ανοσολογικού συστήματος είναι η προστασία του οργανισμού από λοιμώξεις προκαλούμενες από βακτήρια, ιούς ή άλλους επιβλαβείς οργανισμούς.
Διακρίνονται:
1.Σε αυτά που προσβάλλεται ένα όργανο (οργανοειδικά)
2. Σε αυτά που προσβάλλονται ταυτόχρονα ή διαδοχικά πολλά όργανα (συστηματικά)
Τα πιο γνωστά αυτοάνοσα νοσήµατα είναι:
(εντός παρενθέσεως είναι οι ιστοί ή τα όργανα που προσβάλλονται):
–Ρευματοειδής αρθρίτιδα (αρθρώσεις)
– Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (συνδετικός ιστός, αρθρώσεις, νεφρά, δέρμα, πνεύμονες, καρδιά, εγκέφαλος)
– Σακχαρώδης διαβήτης τύπου I – νεανικός διαβήτης (πάγκρεας, β-κύτταρα των νησιδίων του Langerhans)
–Σκλήρυνση κατά πλάκας (νευρικός ιστός, μυελίνη νεύρων)
– Λεύκη (μελανινοκύτταρα του δέρματος)
–Ψωρίαση (δέρμα)
– Γυροειδής αλωπεκία (θύλακες τριχών)
– Σύνδρομο Sjogren (δακρυικοί, σιελογόνοι αδένες)
– Μυασθένεια Gravis (νευρομυική σύναψη)
– Αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία (ερυθρά αιμοσφαίρια)
– Κακοήθης αναιμία (κύτταρα ενδοθηλίου στομάχου, ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια)
– Αυτοάνοση θρομβοκυτταροπενία (αιμοπετάλια)
– Αγγειίτιδες (τοίχωμα αγγείων)
–Νόσος του Crohn (έντερο)
– Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (αρθρώσεις σπόνδυλοι)
– Πέμφιγα (δέρμα – υποδόριο)
– Συστηματική σκλήρυνση ή Σκληρόδερμια (συνδετικός ιστός, αγγεία, κολλαγόνες και ελαστικές ίνες διαφόρων οργάνων – πνεύμονες, καρδιά, νεφροί)
– Δερματομυοσίτιδα – Πολυμυοσίτιδα – Ρευματική πολυμυαλγία (δέρμα, μύες)
– Θυρεοειδίτιδα του Hashimoto (οδηγεί σε υποθυρεοειδισμό), Νόσος του Graves (οδηγεί σε υπερθυρεοειδισμό), (κύτταρα του θυρεοειδή αδένα)
– Νόσος του Addison, (επινεφρίδια)
– Αυτοάνοσα νοσημάτα του συνδετικού ιστού (συνδετικός ιστός)
Η θεραπεία των αυτοάνοσων νοσημάτων είναι δύσκολη και μακροχρόνια, διότι πρόκειται περί χρόνιων νοσημάτων που παρουσιάζουν υφέσεις και εξάρσεις και χωρίζεται:
1.Στα αυτοάνοσα που προσβάλλονται πολλά όργανα, με τη χορήγηση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, που καταστέλλουν την αντίδραση του ανοσολογικού συστήματος ή μειώνουν τηνφλεγμονή(μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη,κορτιζόνη, μεθοτρεξάτη, κυκλοφωσφαμίδη, αζαθειοπρίνη, κυκλοσπορίνη- Α, D-πενικιλλαμίνη).Στις παθήσεις αυτές δεν υποχωρούν πλήρως τα συμπτώματα και τα φάρμακα που χορηγούνται έχουν πολλές παρενέργειες.
Οι παρενέργειες της κορτιζόνης είναι κυρίως: Εκχυμώσεις, γλαύκωμα, καταρράκτης, οστεοπόρωση και καταστολή της ανάπτυξης σε παιδιά. Άλλες παρενέργειες είναι η αύξηση της αρτηριακής πίεσης και του σακχάρου, οι μεταβολές της διάθεσης που μπορεί να φτάσουν μέχρι την ψύχωση, το γαστρικό έλκος, το σύνδρομο Cushing(λεπτά άκρα, παχύ κορμό και στρογγυλό πρόσωπο) καθώς και ευαισθησία του οργανισμού σε λοιμώξεις, καθώς καταστέλλει το ανοσοποιητικό.
2. Από την άλλη πλευρά, σε αυτά που προσβάλλεται ένα όργανο, γίνεται αναπλήρωση της λειτουργίας του οργάνου που έχει προσβληθεί και καταστραφεί ολικά ή μερικά π.χ. χορήγηση ινσουλίνης στο διαβήτη ή της θυρεοειδικής ορμόνης στον υποθυρεοειδισμό ή στη νόσο του Addison, όπου υπολειτουργούν τα επινεφρίδια, χορηγούνται κορτικοστεροειδή (αλατο- κορτικοειδή και γλυκο- κορτικοειδή, οι ορμόνες των επινεφριδίων).
Η αντικατάσταση της υπολειμματικής λειτουργίας του πάσχοντος οργάνου είναι πλέον εύκολη υπόθεση και ανώδυνη με την ευρεία έννοια, γιατί ο ασθενής αν και έχει καταστραφεί το όργανο του δεν έχει συμπτώματα ή αυτά είναι λίγα.
- Πλασμαφαίρεση (αφαιρούνται τα παθολογικά αντισώματα από τον ορό των ασθενών) εφαρμόζεται σε ορισμένες παθήσεις όπως θρομβοπενική πορφύρα, κρυοσφαιριναιμία, αγγειίτιδες, αυτοάνοσες πολυνευροπάθειες, μυασθένεια Gravis με συγχορήγηση ενός ανοσο-κατασταλτικού φαρμάκου της κυκλοφωσφαμίδης ενδοφλεβίως.
Πως μπορεί η Διατροφή να βοηθήσει;
Η διατροφή και η διατροφική κατάσταση μπορεί να έχει σημαντικές επιδράσεις στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, την αντίσταση στις λοιμώξεις και την αυτοάνοση κατάσταση στον άνθρωπο. Τα θρεπτικά συστατικά ενισχύουν ή καταστέλλουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, ανάλογα με τη θρεπτική ουσία και το επίπεδο της πρόσληψης της.
Η αποφυγή υπερέντασης ( stress ), η άσκηση και η υγιεινή διατροφή ( µεσογειακή δίαιτα ) είναι τόσο σηµαντικά όσο και η θεραπευτική αγωγή. Μερικές µελέτες υποδεικνύουν ότι διατροφή χαµηλή σε θερµίδες, λίπος και πρωτεΐνη, είναι ωφέλιμη στα νοσήµατα αυτά. Επιπλέον, σύµφωνα µε άλλες µελέτες, µεγάλες ποσότητες Ω3 λιπαρών οξέων που λαµβάνονται από ορισµένα ψάρια και φυτά, µπορεί να βοηθήσουν τη φλεγµονώδη αρθρίτιδα. Εντούτοις, υπερβολική κατανάλωση αυτών των λιπαρών οξέων, ιδιαίτερα όταν λαµβάνονται σε µορφή χαπιών κι όχι µε τη διατροφή, είναι δυνατό να προκαλέσει στον ασθενή γαστρική δυσφορία, διάρροια και να αυξήσει τον κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ποια είναι σχέση της διατροφής με τα αυτοάνοσα νοσήματα ;
Είναι αυτονόητο ότι η ποιότητα των τροφίμων που καταναλώνονται παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εύρυθμη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, δεδομένου ότι μέσω αυτών παρέχονται όλα τα δομικά συστατικά που θα θωρακίσουν αποτελεσματικά τις ανοσοποιητικές λειτουργίες.
Η σωστή διατροφή σε κάθε περίπτωση και σε κάθε ηλικία συμβάλει στη θωράκιση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ μια λανθασμένη, στην αποδιοργάνωσή του. Επομένως, είναι σημαντικό όλοι οι άνθρωποι να ακολουθούν με συνέπεια ειδική «ανοσοπροστατευτική» διατροφή.
Επίσης, οι ιατρικές ειδικότητες που εμπλέκονται με τα αυτόανοσα νοσήματα καλό θα ήταν να επιστήσουν την προσοχή των ασθενών στη διατροφή τους και να τους παραπέμπουν σε ειδικό διατροφολόγο προκειμένου να διορθώσει και να βελτιώσει καθοριστικά τις διατροφικές τους συνήθειες.
Τροφές ενίσχυσης του ανοσοποιητικού:
Ψάρια
Για ένα ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα, προτείνουμε την κατανάλωση τουλάχιστον δύο μερίδων λιπαρών θαλασσινών την εβδομάδα, π.χ. σαρδέλες, σολομός, ρέγκα, σκουμπρί κ.λ.π.
Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα στα ψάρια και σε άλλα τρόφιμα όπως τα καρύδια και στους σπόρους λιναριού ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνουν τη φλεγμονή.
Τα μονοακόρεστα λίπη στα τρόφιμα, όπως το ελαιόλαδο και το φύτρο σιταριού, επίσης προστατεύουν το σώμα μας από βακτήρια μικροοργανισμούς και ιούς.
Πρωτεΐνη και ψευδάργυρος
Ο ψευδάργυρος, ένα ιχνοστοιχείο πλούσιο σε κρέατα όπως το συκώτι, το βόειο κρέας και το αρνί, συνεργάζεται με την πρωτεΐνη που βρίσκεται στο κρέας για να βοηθήσει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ορισμένα είδη των κυττάρων του ανοσοποιητικού, συμπεριλαμβανομένων των λευκοκυττάρων, δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς ψευδάργυρο. Κατά τους χειμερινούς μήνες, μπορούμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε πολλές φρέσκες επιλογές: χειμωνιάτικα κολοκυθάκια, λαχανικά, βατόμουρα κ.ά. Τα στρείδια είναι η καλύτερη πηγή ψευδαργύρου. Καλές πηγές είναι επίσης το κόκκινο κρέας, τα πουλερικά, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά.
Εσπεριδοειδή και Βιταμίνη C
Έμφαση στην κατανάλωση φυλλωδών λαχανικών και εσπεριδοειδή όπως πορτοκάλια και γκρέιπφρουτ, τα οποία είναι πλούσια σε βιταμίνη C. Αυτή η βιταμίνη αδρανοποιεί την ισταμίνη, την ουσία που είναι υπεύθυνη για την καταρροή και τη συμφόρηση και βοηθά στη μείωση της φλεγμονής που συνοδεύει τα κρυολογήματα και τους ιούς.
Τα λαχανικά και φρούτα με έντονα χρώματα περιέχουν επίσης μεγάλες δόσεις αντιοξειδωτικών που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθούν στην καταπολέμηση των ασθενειών το χειμώνα. Ας βάλουμε λοιπόν στη διατροφή μας φρούτα και λαχανικά με βιταμίνη C για να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Συμπερασματικά προκύπτει ότι για να εξασφαλιστεί η ικανοποιητική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και να μειωθεί ο κίνδυνος ή τα συμπτώματα των αυτοάνοσων νοσημάτων, θα πρέπει να ακολουθούμε το μοντέλο της Μεσογειακής Διατροφής με επαρκή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών και πρόσληψη διατροφικών συμπληρωμάτων ή αντιοξειδωτικών στις περιπτώσεις που είναι απαραίτητο.
Για οποιαδήποτε απορία παραμένουμε στη διάθεσή σας!!!
